BEDRAN FORUM

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.
BEDRAN FORUM

Kültür, sanat, edebiyat ve tarih.


    ZÜLEYHA'NIN YUSUFLUĞU

    GÜNEŞ
    GÜNEŞ


    Mesaj Sayısı : 34
    Kayıt tarihi : 25/04/09
    Nerden : izmir

    ZÜLEYHA'NIN YUSUFLUĞU Empty ZÜLEYHA'NIN YUSUFLUĞU

    Mesaj  GÜNEŞ Paz Mayıs 03, 2009 1:08 am

    ZÜLEYHA'NIN YUSUFLUĞU

    Kollukçular Yusuf'u alıp götürdükten ve hüzünlü gece Nil'in üzerinde bir
    ürperti gibi asılı kaldıktan sonra hiç uyumadan ertesi sabahı buldu Züleyha
    ama, hayatı her zamanki tadınıda bulmadı. İçten içe derin bir öfke önce,
    sonra nedeni belirsiz bir kendinden hoşnutsuzluk hali. Her zaman doğruyu
    gösteren yürekte istikamet tayini. Aşkını düşündü Züleyha, şimdiye kadar hiç
    düşünemediği hallerdeydi.

    Tapınaklarda genç rahiplerin buhur yakma görevini yerine getirmesinden bile
    erken saatte Züleyha ırmağa bakarak düşünmeye başladı. İlk kez Nil'in
    güllerinden yapılmaz tacını başına, yasemenden bileziğini ayağına
    takmamıştı. Züleyha ilk kez gece kadar sade sabah kadar yalındı.



    Yusuf..,dedi Züleyha, sen benim, evvel düşen şehrimsin, ahir düşen
    şehrimsin. Ezel düşen şehrimsin, ebed düşen şehrimsin.Yusuf..,dedi Züleyha;
    kalbim sen, benimsin yalnız benimsin,kalbin ben,seninim yalnızca seninim.
    Yusuf..., dedi Züleyha, sen masumsun, sen de bilirsin, ben de bilirim. Şu
    dört duvar, şu sıkı sıkı kapalı kapı,döşemenin üzerinde ezilen sarı gülün
    yaprakları tanık ki suçun yok senin.
    Fakat güzelsin. Güzelliğin yoruyor beni,çünkü mümkünü var,suret kasrında bir
    suret değilsin.

    Suçlu değilsen de bana, beni suçlu kılacak kadar güzelsin. Mümkünü olan bir
    güzelliğin sahibiysen Yusuf, ve bu güzellik yoruyorsa beni, sen dünyanın en
    masum mücrimisin. Suçlu,suçunu her zaman bilerek işlemez Yusuf ve güzellik
    bazen suça dönüşür.

    Yaratılmışların en güzeli karşısında,ruhum kadar bedenim,kalbim kadar
    kalbimden çıkıp da bütün bedenimi deveran eden kanım ve damarlarım,ve bütün
    zerrelerim akıyorsa sana, ben de dünyanın en mücrim masumu değil miyim?

    Çünkü, dedi Züleyha, güzelliğin bir derin kuyu senin. Bir düşenin kurtuluşu
    kolay olmaz.Ne mutlu kalbine sen düşene,ve ne mutlu senin kalbine düşene.
    Tufandan kurtulmak için kendi derinliğine akan bir ırmak gibi; akmasam sana
    ölürdüm Yusuf, aktım, yine öldüm. Kendi ölümümün şeklini seçmem özgürlüğümse
    susarak ölmeyi değil,söyleyerek ölmeyi seçtim. Tortulanarak ve bulanarak
    değil,taşarak ve coşarak ölmeyi istedim. Hükmümün Yusuf olduğu yerde ölümlü
    olduğumu bildim.

    Ve yine dirilecek olmamın emniyetiyle ölümlü oluşumu çok sevdim. Yusuf,dedi
    Züleyha, bütün bir hayat, kınanma, horlanma, yitirme,her şey kalbimin
    üzerinden geçecek ve ben kalbimin altında kalacağım. Bana dair ve bana
    rağmen var olan bir dünyada büyüklüğü,yitirdiklerinin çokluğuyla ölçülen bir
    Züleyha kalbi olacağım. Senin zindan karanlığın benim özgür aydınlığıma denk
    düşecek, o kadar ki karanlık olacağım Sancıyla elimi attığım fundalıklar
    mavi çiçeklere dönüşmedi henüz, ama aslolan kalp olacak ve hayatı sonradan
    bulacağım.

    Yusuf,dedi Züleyha, aşk zorlu bir sınav,ben bu sınavı en baştan ve gönüllü
    mü kaybettim? Hayır işte! Yitirmiş görünsem de kazancımsın sen benim. Ve şer
    gibi görünsem de göreceksin,yitirdiğin ne varsa benim sana açtığım
    kuyuda,hayrın olacağım sonunda. Yusuf,dedi Züleyha, sana, gel kaderim ol,
    demem. O kadar ki, güldeki sevda, çöldeki ateş, denizdeki su kadar kadersin
    bana.
    Bak alnına, iki kaşının ortasına. Orada benim mührüm var. Alnımın yazısı
    olduğun kadar, alnına da yazıyım.

    Değil mi ki sen Yusuf güzelisin, gömleğin çoktan yırtık senin. Ve değil mi
    ki ben tecelli etmesem eksik kalır sana dair kader. "Senin kaderin benim
    tecellim.", kaderimde zindan varsa, Yusufluğum su götürmez benim.



      Forum Saati Perş. Mart 28, 2024 8:09 pm